کد مطلب:129789 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146
زمان ورود کاروان حسینی به کوفه
بیشتر منابع تاریخی نوشته اند كه عمر سعد در بعد از ظهر روز یازدهم كربلا را به سوی كوفه ترك گفت و باقیمانده ی كاروان حسینی را با خود همراه برد. با در نظر گرفتن مسافت و نیز سرعت چارپایان در آن روزگار باید گفت كه عمر سعد و همراهانش اگر در حركت خود جدیت به خرج داده باشند، اول شب دوازدهم به كوفه رسیده اند.
از این رو می توان گفت كه كاروان حسینی شب دوازدهم را همراه سپاه عمر سعد در یكی از منزلگاههای بسیار نزدیك به كوفه در حومه ی آن شهر به سر برده است.
گویا عمر سعد در ظهر روز دوازدهم همراه لشكر خود و باقیمانده ی كاروان حسینی وارد كوفه شد. دلیل این كار هم عامل تبلیغاتی بود كه ابن زیاد و اعوان و انصارش می خواستند به این پیروزی مباهات كنند و آن را به رخ مردم بكشند. شواهد تاریخی زیر این نكته را كه عمر سعد در ظهر روز دوازدهم وارد كوفه شد تأیید می كند:
سهل بن حبیب شهر زوری گوید: «من در آن سال قصد حج بیت الله الحرام را كردم. چون به كوفه وارد شدم، دیدم كه بازارها تعطیل و دكانها قفل است و انبوهی از مردم دسته دسته تجمع كرده اند. برخی پنهانی می گریستند، برخی آشكارا می خندیدند. من نزد پیرمردی رفتم و گفتم: ای پیرمرد! چه اتفاقی افتاده است؟ می بینم كه دسته دسته جمع شده اید! آیا عیدی دارید كه مسلمانان ندارند؟ او دست مرا گفت و از جمعیت كنار كشید و گفت: آقای من ما
عیدی نداریم! آنگاه با صدای بلند گریست. من گفتم: خدایت رحمت كند، مرا آگاه كن؟ گفت: دلیل این اجتماع، آمدن دو لشكر است؛ یكی پیروز و دیگری شكست خورده و مغلوب!
گفتم: لشكر چه كسانی؟
گفت: لشكر ابن زیاد كه پیروز است! و لشكر حسین بن علی (ع) كه شكست خورده است!
سپس گفت: خدا كند كه سر حسین را نزد ما نیاورند.
هنوز سخن او به پایان نرسیده بود كه صدای بوق به گوشم رسید و پرچمهای افراشته سررسیدند. چون به اطرافم نگاه كردم دیدم كه لشكر آمد و داخل كوفه شد. [1] .
از این رو می توان گفت كه كاروان حسینی شب دوازدهم را همراه سپاه عمر سعد در یكی از منزلگاههای بسیار نزدیك به كوفه در حومه ی آن شهر به سر برده است.
گویا عمر سعد در ظهر روز دوازدهم همراه لشكر خود و باقیمانده ی كاروان حسینی وارد كوفه شد. دلیل این كار هم عامل تبلیغاتی بود كه ابن زیاد و اعوان و انصارش می خواستند به این پیروزی مباهات كنند و آن را به رخ مردم بكشند. شواهد تاریخی زیر این نكته را كه عمر سعد در ظهر روز دوازدهم وارد كوفه شد تأیید می كند:
سهل بن حبیب شهر زوری گوید: «من در آن سال قصد حج بیت الله الحرام را كردم. چون به كوفه وارد شدم، دیدم كه بازارها تعطیل و دكانها قفل است و انبوهی از مردم دسته دسته تجمع كرده اند. برخی پنهانی می گریستند، برخی آشكارا می خندیدند. من نزد پیرمردی رفتم و گفتم: ای پیرمرد! چه اتفاقی افتاده است؟ می بینم كه دسته دسته جمع شده اید! آیا عیدی دارید كه مسلمانان ندارند؟ او دست مرا گفت و از جمعیت كنار كشید و گفت: آقای من ما
عیدی نداریم! آنگاه با صدای بلند گریست. من گفتم: خدایت رحمت كند، مرا آگاه كن؟ گفت: دلیل این اجتماع، آمدن دو لشكر است؛ یكی پیروز و دیگری شكست خورده و مغلوب!
گفتم: لشكر چه كسانی؟
گفت: لشكر ابن زیاد كه پیروز است! و لشكر حسین بن علی (ع) كه شكست خورده است!
سپس گفت: خدا كند كه سر حسین را نزد ما نیاورند.
هنوز سخن او به پایان نرسیده بود كه صدای بوق به گوشم رسید و پرچمهای افراشته سررسیدند. چون به اطرافم نگاه كردم دیدم كه لشكر آمد و داخل كوفه شد. [1] .
[1] مدينة المعاجز، ج 4، ص 121.